Dostrzegaj ...

Ślepiec nie dostrzeże Twojego blasku,

Głuchy nie usłyszy anielskiego brzmienia Twojego głosu,

Kamienne serce nie pochyli się nad Twoją wrażliwością,

Pedant nie zobaczy miłości i życia w Twoim domowym rozgardiaszu,

Głupiec nie zauważy mądrości Twego serca,

Sportowiec nie doceni potęgi zmarszczonego ciała staruszka.

...człowiek zaprzątnięty Sobą i codziennym sprinterskim biegiem przeżyje całe życie, nie zauważając:

kolorów łąki,

kojącej ciszy lasu,

rześkości mrozu,

ciepła pierwszych wiosennych promieni słońca,

delikatności spadających płatków śniegu,

blasku migoczącej wody,

...świata tętniącego radością życia ...

...czy to, że On ich nie widzi oznacza, że ich nie ma? ...

... w jego świecie na pewno...

...ale w Twoim nadal mogą istnieć...

...nie uzależniaj poczucia własnej wartości od oceny Twojej osoby przez innych, bo możesz wówczas utracić wiele bogactw...

...nie postrzegaj Świata tylko przez pryzmat tego co widzą w nim inni, bo możesz się wówczas odciąć od wielu pięknych widoków,

...nie przeceniaj także tylko swojego oka, i ono może zawodzić ...

...znajdź w tym równowagę, a piękno Twoje i Świata objawi się wówczas przed Tobą swoim iskrzącym, radosnym, pełnym życia i miłości blaskiem...

...widziałam to piękno, życie i radość dziś Iduś w Twoich migoczących dziecięcych oczach...

...słyszałam je dziś w Twoim głośnym śmiechu...

...czułam je pod palcami tuląc Cię do snu ..

...przepełniało ono moje serce, gdy dowiedziałam się o Twoim istnieniu ...

...każdy z nas je w sobie nosi..

...kiedy ukryte, zakurzone, zagubione, wystarczy zrobić porządki i znaleźć.

<3 <3 <3 miłość, pokój, radość <3 <3 <3 tyle tego w świecie i w nas samych, wystarczy dostrzec <3 <3 <3

ściskam Cię Mama

Bywam słaba ... jestem silna ...

Bywam słaba, jak szloch co grzęźnie w gardle, szkląc się łzą w oku

Bywam słaba, ja stara gałąź, która bezgłośnym jękiem łamie się przywalona czapą zwalistego śniegu

Bywam słaba i krucha jak ta półprzezroczysta filiżanka, przez którą parzy Cię herbata.

Bywam słaba jak dowcip, ten z którego nikt się nie śmieje

Bywam...

Ale i jestem też silna jak wierzbowa gałązka, ktora nie daje się złamać żadnym wiatrom,

Jestem silna ja góra, która trwa nieporuszona na straży wartości,

Jestem silna jak szczery śmiech, oczyszczające łzy, i prawdziwa miłość

Jestem silna jak struny, które pod zręcznymi palcami wydobywają z siebie anielskie dźwięki

Jestem silna jak ostatni krzyk matki przy porodzie i pierwsze kwilenie jej dziecka

Jestem silna ludźmi, ktorzy są wokół i przytulają serdecznym słowem

Jestem silna prawdą, pięknem i wrażliwością którą w sobie nosze

Jestem silna, bo pozwalam sobie bywać slabą

Jestem silna bo pozwalam sobie odpoczywać od siły

Jestem silna bo wiem, że siła w słabości się doskonali.

Gdy patrzę teraz na Ciebie Iduś, na: długie jasne włosy, delikatne ciałko i ogromną mądrość i wrażliwość tlącą się w twych brązowych oczach. Widzę też, że drzemie w Tobie siła.

Kroczysz już z nią w świecie. Świecie który czasem bywa różowy i slodki jak wata cukrowa.

A czasem gorzki jak ziarno pieprzu, ktore niechcący rozgryzasz jedząc zupę.

Nie bój się zadnego ze smaków

Nie przeceniaj sily

Nie niedoceniaj słabości

Po prostu bądź w tym Sobą

Doświadczaj

Będę kroczyć z Tobą gdy poprosisz.

A jak trzeba poniosę ...

Kocham Cię Mama

...z serdecznościami dla Wszystkich Kobiet, któ

re tak jak ja bywają słabe, choć są silne i potrafią zawracać bieg rzeki ... 

Wzrastaj nieśpiesznie ...

Nareszcie Wiosna Iduś :) Przyroda powoli budzi się do życia. Na drzewach pierwsze pączki i zielone listki, a w powietrzu ta wszechogarniająca nadzieja :)

Lubię Wiosnę. Ciepło promieni słońca na policzkach, głośny świergot ptaków za oknem, narodziny koloru, i ten zgiełk budzącego się z zimowego snu życia.

Obserwując budzącą się nieśpiesznie z zimowego snu przyrodę, zauważyłam, że sama mam czasem tendencje do pośpiechu. Ba ... myślę, że nie tylko ja ją mam.

Świat pędzi. Artykuły w gazetach zachęcają nas, by być fit i git. Zachęca się nas by sięgać śmiało gdzie wzrok nie sięga, by przekraczać nieprzekraczalne granice, by znaleźć odpoczynek w zmęczeniu, by nie ustawać w radości, by nie ustawać w biegu ku zwycięstwu, bo spełnienie za rogiem.

Przez chwilę sama weszłam w ten świat pośpiechu. Biegłam czasami bez tchu. Miałam niby wszystko, a w tym wszystkim wielkie nic.

Nabawiłam się jedynie zadyszki, i dziwiłam się, że zmęczona jestem okrutnie, i nie mam siły na radość. 

Aż wreszcie złapałam się za uzdę i krzyknęłam "wróć".

Przez chwilę powrót jest nieprzyjemny, bo ciężko jest wrócić z punktu: mogę wszystko, do punktu mogę to na co mam siłę i ochotę.

Ale teraz już przyszła radość. Jestem Sobie w tu i teraz, i wzrastam nieśpiesznie. A jak coś mnie korci by wybiegać w "tam" to przypominam Sobie o tej zadyszce, i mi przechodzi ochota by brać udział w tym sprinterskim biegu :)

Zachęcam Cię Kochanie byś wzrastała Sobie nieśpiesznie. W swoim tempie. Wymaga to przyznania przed samych Sobą, że nie zawsze jest się fit i git :), trzeba mieć w Sobie dużo miłości do własnych słabości.

Ale jak to się ma, to WZRASTA SIĘ NAPRAWDĘ. A piękno przychodzi samo.

Przyroda nie jaśnieje wiosenną zielenią od razu po zimie. Chwilę trwają mocowania. Wieją wiatry, padają deszcze, a zieleń przysypują śniegi. Ale w końcu następuje zmiana.

Tak samo jest w życiu. Korci nas by z rozstania wchodzić w biegu w nowy związek, korci nas by chudnąć 10 kg w dwa tygodnie, korci nas by chwycić wszystko, choć nie ma jak tego dźwignąć....

...ale prawdziwie wzrasta się nieśpiesznie..

Życia bez zadyszki, i bez pośpiechu Ci życzę.

Pamiętaj, że nic nie musisz na już i nic nie musisz na zawsze!
Rozkoszuj się drogą do celu i krocz spokojnie, we własnym tempie, bez zadyszki.

Kocham Cię mocno, Mama

Doświadczaj ...

Mija nam właśnie pierwszy tydzień ferii Kochanie,

pierwszych naszych ferii, pierwszych takich po moim powrocie do regularnego życia zawodowego i Twojej przygody z przedszkolem.

Nasz nowy grafik jest pełen nowych zadań, które sprawiają że zarzuciłam na jakiś czas praktykę regularnego pisania. 

Ale jest też pełen nowych przyjemności, radości i odkryć.

Dawno nie pisałam, więc mam ci tyle do powiedzenia, że nie wiem od czego zacząć.

Chyba zacznę więc od doświadczania ...

Tak doświadczanie to jest to coś na co chciałabym otworzyć Twoje serce.

Zauważyłam, że obecnie wielu z nas zajmuje się planowaniem i kreowaniem, a doświadczanie odkładamy gdzieś na bok, na potem.

Instagramowe i fejsbukowe konta są pełne kreacji.

Kreujemy przestrzeń, swój wizerunek, swoje słowa. Wśród idealnie wyreżyserowanych kadrów nie ma miejsca na spontaniczność. 

Musi być idealnie: światło, tło, plan pierwszy, plan drugi, wszystko ma współgrać i tworzyć harmonijną całość.

Czy jest w tym coś złego? Nie wiem. 

Jednak myślę sobie że w świecie kreacji, w którym wszystko musi mieć swój porządek, i działać według naszego planu warto znaleźć w sobie przestrzeń na doświadczanie.

Dwa tygodnie temu kiedy szłam do pracy, czułam mróz na policzkach, widziałam budzące dzień, przedzierające się przez chmury słońce. Słyszałam skrzypienie śniegu pod stopami, i warkot odpalanych przez właścicieli silników samochodów.

W sercu miałam radość i spokój, nie czułam strachu, choć czas mu sprzyjał.

Nie myślałam, nie kreowałam, doświadczałam, i to mi bardzo pomogło.

Grudzień i styczeń był trudny. U Twojego taty wykryto guza, czekała nas operacja i wielka niewiadoma. Guz i operacja za nami, wszystko już jest dobrze, ale zrozumiałam, że wielka niewiadoma tak naprawdę i tak zostaje. Była jest i będzie zawsze.

W tym czasie zrozumiałam, że życie to zawsze równanie z X.

Najlepsze co można w nim zrobić to doświadczać.

Chce Ci się śmiać przez łzy ...rób to ... doświadczaj.

Potrzebujesz zadumy w czasie radości ... pozwól Sobie na nią ... doświadczaj.

Chcesz biec z tłumem, biegnij ... doświadczaj.

Chcesz się zatrzymać, i popatrzeć na świat z perspektywy, zrób to ... doświadczaj.

Masz ochotę na lody .. zjedz je ... doświadczaj.

Chcesz w połowie posiłku, odłożyć sztućce ... zrób to ... doświadczaj.

Usłysz, dostrzeż, poczuj, Siebie i swoje potrzeby. Rozejrzyj się w dzisiaj, zobacz świat jakim jest. Spójrz na to co w Tobie i dookoła Ciebie z otwartością. 

Chcesz planu ... zrób go ... doświadczaj.

Chcesz poczuć jak to jest żyć w chaosie ... zrob to doświadczaj. 

Ty nadajesz tempo, ty wystukujesz rytm. Ty grasz tą melodie.

Niech brzmi tak jak czujesz. 

Nie przekreślaj  uśmiechu z przeszłości, tylko dlatego, że nie dotrwał do dzisiaj.

Nie pomijaj wydarzeń z dzisiaj, tylko dlatego, że nie materializują marzeń z jutra.

Nie skreślaj wizji przyszłości, tylko dlatego, że jeszcze nie jest namacalna.

Radość w smutku.

Smutek w radości.

Spokój w niepokoju.

Niepokój w harmonii.

Niewiadoma w planie.

Plan w chaosie.

Nowe w starym

Stare w nowym.

... takie jest to życie ...

...piękne równanie z X ...

...nie bój się go ... doświadczaj.

Podnoszę oczy znad klawiatury.

Przede mną przy dziecięcym stoliku Ty: Ida lat 3 i 7 miesięcy. Pochylasz głowę i w skupieniu rysujesz Elzę i Annę, machając przy tym nogą.

Obok na stole parująca, pachnąca słodko i orzechowo kawa.

Za oknem szare, ciężkie od deszczu chmury.

Na podłodze piętrzący się chaos, będący śladem dziecięcej zabawy.

Czuję radość, spokój i głód. :) ... głód na gorzką czekoladę :)

Jak przeżyję ten dzień? Nie mam pojęcia ... będę doświadczać.

Nie bój się bać,

nie bój się doświadczać

Kocham Cię, mocno Mama

Mgła ...

Są Iduś chwile w życiu, kiedy wydaje się, 

że świata nie ma, 

że nic za rogiem teraźniejszości nie istnieje, 

że dobra nie było, nie ma i nie będzie,

że równania pozostaną nierozwiązane, 

że nie ma sensu w bezsensie wydarzeń,

że nie ma dobrego początku w złym zakończeniu,

że "żyli długo i szczęśliwie" to tylko w bajkach,

że nie ma ziarna dobra w złej ziemi,

że przeszkody są niepokonywalne,

że jaskółka wiosny nie czyni,

że człowiek człowiekowi wilkiem,
że noc nie zwiastuje poranka,

że po burzy spokoju nie będzie,

są takie dni, spowite gęstą mgłą niedobrych myśli, spod których głęboki sens zdarzeń jest niedotrzegalny. W takiej mgle trudno dostrzec promyki nadziei, w takie dni łatwo uwierzyć, że deszcz złych zdarzeń będzie padał bez końca.

Ale wystarczy zrobić jeden krok w to mgliste nieznane, by przekonać się, że pod warstwą poczucia beznadziei słońce wciąż świeci.

Pamiętam swoje 30 urodziny. To był taki mglisty dzień. Dzień zakończeń, bez perspektyw początków. Wszystko było wtedy nie takie jak sobie zaplanowałam. Samotność, rozczarowanie, poczucie beznadziei.

Dmuchając świeczki dokonałam wyboru. Postawiłam na początek, nie na zakończenie. Wybrałam nadzieję, nie smutek, działanie, nie stagnację. Zrobiłam krok w nieznane. Postanowiłam pójść w tej mgle.

I tam wówczas spotkałam Twojego Tatę. I z tego spotkania zrodziłaś się Ty, piękne, jasne Słońce.

... mgliste dni w życiu zjawiają się niezapowiedziane...

... bywa, że są potrzebne, pomagają zwolnić tempo, przysiąść, usłyszeć myśli,

...bywa jednak, że odbierają nadzieje, dają stagnację i lęk,

...pamiętaj jednak wtedy, że to tylko mgła...

że świat istnieje,

że, za rogiem jest kolejna prosta,

że dobro było, jest i będzie,

że można rozwiązać każdą niewiadomą,

że sens nadajemy sami,

że złe zakończenia, bywają początkami pięknych przygód,

że "żyli długo i szczęśliwie" w życiu budujemy sami,

że jedno ziarnko dobra wystarczy by zasiać miłość,

że przeszkody są po to by szukać rozwiązań,

że jedna jaskółka to już wiosna, 

że człowiek człowiekowi człowiekiem,
że po najczarniejszej nocy wstaje słońce,

że po burzy spokój

... nie daj się mgle ...

...kocham Cię mocno, Mama

Brakujący element ...

Ostatnio Iduś, układałyśmy puzzle. 

W pewnym momencie, skupiłaś całą swoją uwagę na znalezieniu konkretnego zgubionego kawałka.

Szukanie go pochłonęło Cię do tego stopnia, że sama zabawa przestała sprawiać ci radość, a w jej miejsce pojawiła się złość, zniecierpliwienie i bezsilność.

Patrząc na Ciebie, doznałam odkrywczego "aha". Zrozumiałam, że dorośli też często tak robią. 

Koncentrują swoją uwagę na braku, nie zaś na tym co mają. I to wywołuje u nich dokładnie te same emocje, które pojawiły się u Ciebie.

Ci którzy mają rodziny, albo pracę, kierują swoją uwagę na brak czasu.

Ci, którzy akurat mają czas, w związku z tym, że są sami, kierują swoją uwagę na brak ludzi.

Ci którzy mają możliwość by kochać, kierują swoją uwagę na fakt, że są niekochani.

Ci, którzy mają jedzenie i nie cierpią głodu, kierują swoją uwagę na brak idealnej figury.

....przykłady można mnożyć bez końca...

Kiedy tak złościłaś się nie mogąc znaleźć konkretnego puzzla, doradziłam Ci, byś odpuściła to pragnienie znalezienia go, i popatrzyła na inne kawałki, które posiadasz.

Dzięki temu ułożyłaś wspaniały obrazek, radość sama do Ciebie przyszła i zyskałaś kilkanaście minut fajnej zabawy.

Tego dnia nie odnalazłyśmy brakującego kawałka. 

I wiesz co?

Nic się nie stało.

Mimo tego braku, powstał piękny, kolorowy obrazek, a my spędziłyśmy cudny, radosny czas.

Nie trać zabawy z życia na szukaniu "zaginionych" kawałków. 

Nie trać radości dni na koncentrowaniu uwagi na brakach.

Układaj pejzaż swojej codzienności z tego co masz.

I twórz, sztukuj, doklejaj, tak by obraz był na Twoją miarę.

Kto wie, może brakujący kawałek, okaże się jedynie pozornie niezbędny.

Może sama go sobie dorysujesz, dopiszesz, i stworzysz?

A może przyjdzie do Ciebie w najmniej oczekiwanym momencie życia.

....nieważne...

...nie trać przez niego radości z życia...

kochaj

bądź wdzięczna za dane Ci elementy układanki

i stwórz z nich najpiękniejszy obraz Siebie i Swojego życia jaki potrafisz

kocham Cię mocno, Mama

To co ważne ...

Niedawno Idziu skończyłaś 3 latka :)
... wieczorem kiedy po Twoich urodzinach, tak sobie siedziałam na balkonie, słuchałam kapiącego deszczu i pochłaniałam resztki tortu :) :) :) (tak tak jadłam ciemną nocą i nie był to fit posiłek),
pomyślałam sobie, że w ostatecznym rozrachunku liczy się tylko to czego możemy dotknąć sercem ...
... trochę wiatru ...
... trochę deszczu ...
... trochę słońca ...
... trochę miłości ...
.... całe piękno życia ...

Dziękuję Ci Iduś, że jesteś, dobrze jest doświadczać Ciebie w swoim życiu <3 <3 <3
Kocham Cię Mama